متن سخنرانی آقای مهندس حشمت الله منصف داور جایزه معمار ۸۳

در این مسابقه مجموعه سئوالاتی درباره تاسیسات طرح‌های ارسالی تهیه و ارائه شد اما پاسخ به این سئوالات و اطلاعاتی که برای شرکت در بخش تاسیسات فرستاده شد در حدی نبود که بتوان در این رقابت به آن جایزه‌ای داد و مقایسه درستی انجام شود. اگر هم یک پروژه به عنوان پروژه اول انتخاب شده بنا به دو دلیل است یکی آنکه طرح برگزیده به نسبت طرح‌های دیگر بهتر بود و دوم اینکه تا حدی اطلاعات درست داده بود اما در مجموع بیشتر جواب‌هایی که فرستاده بودند برای از سر باز کردن بود.
اما نظر من به عنوان کسی که معمار نیست و لی با اکثریت معمارانی که در ایران هستند آشنا هستم و یا با آنها کار کرده‌ام این است که معماران، تاسیسات را جدا از طراحی می‌دانند و آن را به چشم گدای مزاحمی می‌بینند که می‌خواهد وارد خانه آنها شود و چون مجبورند این گدا را به خانه راه دهند آن را پنهان می‌کنند. در حالی که معماری و تاسیسات هدف مشترکی دارند و هر دو به دنبال آنندکه فضای مناسبی برای سکونت، اقامت یا کار ایجاد کنند.
آنچه اکثر معماران به عنوان تاسیسات می‌شناسند، تجهیزات و تکنولوژی است نه خود تاسیسات. چون در واقع تاسیسات هم یک نوع طراحی است و از معماری جدا نیست. تاسیسات استفاده از کانال و وسایل گرم کننده و سرد کننده است. به عنوان مثال در یک ساختمان ۴۰ طبقه مدت‌هاست که موضوع بازشو بودن یا نبودن پنجره ها مورد بحث است و من می‌خواهم سئوال کنم که این مساله یک مساله تاسیساتی است یا معماری؟
مسائل زیادی به این شکل هستند و مشکل می‌توان گفت که مسائل تاسیساتی هستند یا معماری. مسائلی مثل نور طبیعی و مصنوعی، رطوبت هوا، تهویه طبیعی و مصنوعی، ایمنی از جمله آتش و دود، زمین لرزه، باد، تنوره در ساختمان‌ها بلند، صرفه‌جویی در مصرف انرژی، اقلیم و ناهنجاری صوتی. به همین دلیل من معتقدم معماری و تاسیسات به هم پیوسته است و نمی‌توان از هم جدایشان کرد.